Niezależnie czy od tego, czy otrzymamy dawkę jadu, czy trucizny, jesteśmy w niemałych kłopotach. Jednak jaka jest różnica pomiędzy tymi substancjami?
Jad to toksyczna wydzielina niektórych zwierząt. Wytwarzają ją węże osy, pająki i skorpiony. Używają one jadu do atakowania innych zwierząt (np. celem upolowania ofiary) lub własnej obrony. Jad jest wprowadzany do organizmu ofiary przy pomocy kłów, zębów lub żądeł.
Trucizna to nieco bardziej obszerne słowo. Oznacza ono jakąkolwiek substancję, która w sposób niekorzystny zaburza funkcjonowanie ludzkiego ciała, czasami prowadząc nawet do śmierci. W przeciwieństwie do jadu, trucizna może być wprowadzona do organizmu na wiele sposobów. Truciznę można, spożyć, wdychać w postaci oparów lub też może ona przeniknąć przez skórę. Niektóre zwierzęta takie jak żaby produkują własne trucizny. Jesli pogłaszczemy trującą żabę, trucizna zostanie wchłonieta przez skórę.
Problem ze zdefiniowaniem trucizny jest taki, że większość znanych nam substancji może być za nie uznana. Wszystko zależy od dawki. Nawet czysta woda, wypita w zbyt dużej ilości i zbyt szybko może prowadzić do śmierci. Większość lekarstw w zbyt dużej dawce staje się trucizną. Dla odmiany niektóre bardzo silne trucizny w minimalnych dawkach mogą być lecznicze. Jak powiedział sławny lekarz Paracelsus: „Wszystko jest trucizną, decyduje tylko dawka.„
Podsumowując: jad musi zostać wstrzyknięty do krwiobiegu, a trucizna może dostać się do organizmu dowolną drogą.
Czy można spożyć jad węża?
Efekt spożycia jadu byłby różny. Jad mógłby zostać całkowicie rozłożony w żołądku lub przejść dalej powodując nieprzyjemne efekty, typu wymioty, nudności itp. Jednak prawie na pewno nie spowodowałby śmierci po spożyciu. Jad mógłby natomiast nas zabić, gdybyśmy mieli jakiekolwiek rany (popękane usta, rany przełyku itp.)
Czy lepiej jest wchłonąć truciznę, czy zostać ukąszonym przez jadowite zwierzę?
Lepiej jest zostać ukąszonym. Kontakt z trucizną może początkowo nie powodować żadnych objawów, więc ofiara dowie się o zatruciu dopiero, gdy trucizna zacznie siać spustoszenie. Tymczasem ukąszenie jest bolesne i ofiara ma świadomość bycia zaatakowanym. Ranę po ukąszeniu można zabezpieczyć, odcinając przepływ krwi zwykłą opaską uciskową. Istnieje też szansa, że wąż mimo ugryzienia nie wprowadził jadu. Nazywa się to suchym ukąszeniem. Węże mają ograniczony zapas jadu, więc starają się go nie marnować. Tymczasem kontakt z trującą żabą, będzie zawsze miał ten sam efekt.
A tak wygląda efekt ukąszenia węża. Nasza krew zmienia się w galaretę.
Źródła:
https://www.wideopenpets.com/difference-toxin-venom-poison/
https://futurism.com/what-is-the-difference-between-venom-poison-and-toxins/
