Co to jest „mozambique drill”?

Mozambique drill (alternatywna nazwa „failure drill”) to technika strzelania z bliskiej odległości, w której strzelec oddaje dwa błyskawiczne strzały w tors przeciwnika, ocenia trafienia, a następnie, jeśli sytuacja tego wymaga, oddaje kolejny strzał w głowę.

Technika ta jest rozwinięciem techniki zwanej „double tap”. Została ona wymyślona w latach 30. XX wieku przez Williama Ewarta Fairbairna i Erica A. Sykesa – brytyjskich oficerów pełniących służbę w Szanghaju. Technika powstała w odpowiedzi na liczne przypadki problemów z używaną przez funkcjonariuszy amunicją pełnopłaszczową (amunicja okryta blachą z wyjątkiem spodu). Zdarzało się, że trafiony przeciwnik wciąż mógł atakować. Policjanci byli więc instruowani, aby zamiast jednego oddawać dwa błyskawiczne strzały. W latach 40. technikę zaadoptowały oddziały specjalne: amerykański OSS (Office of Strategic Services, ang. Biuro Służb Strategicznych) i brytyjski SOE (Zarząd Operacji Specjalnych, ang. Special Operations Executive).

Mozambique drill jest naturalnym rozwinięciem double tap. Dwa pierwsze strzały oddawane są w tors, a trzeci w głowę. Teoretycznie celne strzały w ciało oponenta powinny go zabić lub ciężko ranić pozbawiając go zdolności bojowych, często jednak tak się nie dzieje. Przeciwnik może nosić kamizelkę kuloodporną, używać środków pobudzających czy nawet nacierać dalej pod wpływem adrenaliny, szczególnie jeśli kule ominęły ważne organy. Dlatego trzeci strzał powinien być skierowany w środek głowy – między oczami a górną wargą. Takie trafienie gwarantuje natychmiastowe obezwładnienie i uniemożliwi przeciwnikowi jakikolwiek odwet. A czemu nie próbować od razu trafienia w głowę? Głowa jest kilkukrotnie mniejsza od torsu i znajduje się w ruchu. Dodatkowo trafienie pod nieodpowiednim kątem może spowodować ześlizgnięcie się kuli po kości policzkowej co oczywiście będzie dla przeciwnika bolesne, ale nie obezwładniające.

  Dlaczego woda morska nie nadaje się do picia?

Wymyślenie techniki przypisuje się rodezyjskiemu najemnikowi Mike’owi Rousseau. Podczas oblężenia lotniska Rousseau był uzbrojony jedynie w pistolet Browning HP35, a za rogiem czyhał na niego wrogi partyzant uzbrojony w karabin AK-47 (kałasznikow). Postępując zgodnie ze swoim wyszkoleniem Rousseau użył techniki double tap jednak przeciwnik mimo dwóch celnych trafień wciąż próbował do niego strzelić. Widząc to, Rousseau oddał kolejny strzał, który trafił partyzanta w podstawę szyi, przecinając rdzeń kręgowy.

Rousseau później opowiedział historię znajomemu, Jeffowi Cooperowi – byłemu marine, który wykorzystując swoje doświadczenia wojenne, opracował nowoczesny system techniki strzelania. Pod wpływem opowieści Rousseau Coooper dodał trzeci strzał do „double tap” tworząc w ten sposób „mozambiqe drill”. Rousseau zginął później podczas wykonywania misji w trakcie wojnie rodezyjskiej.

Mozambique drill jest używany jako cześć szkolenia z CQB (close quaters combat – walka w przestrzeniach zamkniętych). Technika pojawia się regularnie w kinie i telewizji. Najbardziej znane filmy, w których możemy zobaczyć mozambique drill to: Gorączka, Zakładnik i seria John Wick.

Co się dzieje z załogą czołgu po trafieniu pociskiem przeciwpancernym?

Źródła:

https://www.shootingillustrated.com/articles/2017/5/18/the-mozambique-drill-a-history-and-how-to/

https://www.americanrifleman.org/articles/2015/9/1/the-failure-drill/

A Critical Look at Failure Drills: Part I

https://military.wikia.org/wiki/Mozambique_Drill

2 komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *