Dlaczego Habsburgowie byli zdeformowani?

Wielcy Habsburgowie zasłynęli przede wszystkim ze zbudowania potężnego imperium, jednak ich chęć pozostawienia władzy w kręgu jednego rodu przyniosła dla potomków okrutne konsekwencje.

Na początek warto sięgnąć do historii Joanny Obłąkanej i Filipa Pięknego, którzy zapoczątkowali ród genetycznie zmutowanych osobników. Joanna, córka hiszpańskich władców Ferdynanda i Izabeli Aragońskiej nie bez powodu zyskała przydomek “Obłąkana”. Dosłownie oszalała z miłości do męża, Filipa I Pięknego. I choć ten nie traktował jej z należytym szacunkiem, często zdradzając i odsuwając od siebie, ona darzyła go go niezwykłym uczuciem, które trwało jeszcze długo po śmierci ukochanego. Nie bez znaczenia pozostaje tu fakt, że Filip odciął Joannę od jej hiszpańskiej służby. Na dodatek tak bardzo cierpiała na depresję, że nie była w stanie sporządzić listu do swoich rodziców. Kiedy wspólnie udali się na dwór Ferdynanda i Izabeli, gdzie zaprzysiężono Joannę jako dziedziczkę Kastylii, jej mąż postanowił ją opuścić. Osamotniona pozostawała w rozpaczy, jako że nie mogła powrócić wraz z nim na tereny Niderlandów ze względu na ciążę. W końcu stało się, Joanna zwariowała i to dosłownie. Pewnej nocy wybiegła na boso z murów zamku i spędziła na mrozie wiele godzin. Po tym wydarzeniu już wszyscy nazywali ją “Joanną Obłąkaną”. Niestety, zachowanie Joanny miało wpływ na zdrowie jej matki, córka bowiem bywała wobec niej opryskliwa i wulgarna. Kiedy Joanna dołączyła do swego męża, popadła w jeszcze większy obłęd, pocięła nawet twarz służce, którą podejrzewała o sypianie z jej mężem. Niestety, wkrótce Filip zmarł. Joanna pogrążona w rozpaczy nie pozwalała jednak zbliżyć się do zmarłego męża żadnej kobiecie, nawet zakonnicy. Gdy w trakcie nocnego konduktu żałobnego zatrzymali się na odpoczynek, Joanna przespała obok trumny męża całą noc na polu. Pewien mnich wmówił jej kiedyś, że jej mąż zmartwychwstanie po 14 latach, jednak, gdy po upływie tego czasu nic podobnego się nie wydarzyło, Joanna całkiem popadła w obłęd. Resztę życia spędziła zamknięta w zamku, gdzie wiodła swój szaleńczy żywot.

Choć niekoniecznie wszyscy Habsburgowie odziedziczyli gen szaleństwa, to jednak po Filipie Pięknym w większości otrzymali w spadku nadto wysuniętą szczękę. Cesarz Karol V miał tak mocno wysuniętą szczękę, że nie był w stanie jej zamknąć. Z kolei Filip II poślubił swoją kuzynkę Marię Portugalską, z którego to związku narodził się don Carlos. Nie dość, że był on niedorozwinięty, to na dodatek prawa strona jego ciała była mniejsza niż lewa, nie wspominając już o typowej kurzej piersi. Od dzieciństwa don Carlos przejawiał nietypowe skłonności, jak chociażby przypiekanie królików żywcem czy wydłubanie oczu wszystkim koniom w stajni. Jednak kiedy don Carlos uległ wypadkowi, medycy usunęli mu część czaszki. Po tej nieszczęsnej lobotomii syn Filipa II zaczął zaczepiać i nagabywać niewiasty na ulicach Madrytu. Ponieważ zaczął on stwarzać zagrożenie, zamknięto go w odosobnieniu. Filip II poślubił także swoją bratanicę, Annę Austriacką, a z kolei ich syn Filip III swoją kuzynkę, Filip IV zaś siostrzenicę, z którego to związku narodził się Carlos II. Carlos II, jak można się domyślać, także uległ genetycznym deformacjom. Ambasador Anglii w Hiszpanii opisywał księcia jako pożerającego wszelką strawę w całości, co wiązało się z jego nazbyt wysuniętą szczęką. Dodatkowo Carlos II uwielbiał przebywać wśród zmarłych przodków, rozkazując co jakiś czas otwierać wieka trumien.

Bez wątpienia ta swoista edogamia spowodowałą szereg genetycznych konsekwencji. Był to koszt, jaki ten austriacko-hiszpański ród musiał ponieść za chęć utrzymania na tronach wyłącznie swoich potomków. Niestety, czas pokazał, że łączenie tych samych genów niczego dobrego nie przyniosło.

Źródła: