Choć opowiedziana w tym artykule historia brzmi jak fabuła kolejnego odcinka serialu American Horror Story, jest jak najbardziej autentyczna. Urodzony w Niemczech w 1877 roku, Carl Tanzler w 1926 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Tam udało mu się zdobyć posadę technologa radiologii w szpitalu Marine-Hospital Service w Key West na Florydzie. W szpitalu poznał młodą Kubankę, Marię Elenę Milagro de Hoyos. Latynoska piękność o ciemnych włosach szybko zawróciła mu w głowie i tak rozpoczął się jeden z najdziwniejszych romansów XX wieku.
Tanzler musiał już wtedy cierpieć na zaburzenia, gdyż jak później wspominał, gdy zobaczył młodą pacjentkę, która przybyła na rutynowe badania natychmiast rozpoznał ją jako kobietę ze swoich wizji. Radiologowi szybko udało nawiązać się znajomość z młodą pacjentką. Tej jednak nie w głowie były zaloty podstarzałego amanta. Zdiagnozowano u niej gruźlicę, a w tamtych czasach oznaczało to wyrok śmierci. Tanzler jednak nie miał zamiaru pozwolić jej umrzeć. Ignorując wszystkie procedury szpitalne, próbował ratować swój obiekt zalotów za pomocą różnego rodzaju lekarstw, eliksirów, a nawet ukradzionego ze szpitala sprzętu do wykonywania prześwietleń. W czasie tych domowych wizyt Tanzler przynosił kobiecie różnego rodzaju upominki i wyznał jej miłość. Nie wiadomo czy de Hoyos odwzajemniała uczucia.
Niestety, wszystkie wysiłki zawiodły i 25 października 1931 de Hoyos zmarła. Zrozpaczony Tanzler osobiście zapłacił nie tylko za pogrzeb, ale i za mauzoleum postawione nad jej grobem. Mimo iż Tanzler miał na to pozwolenie rodziny, był jedyną osobą posiadającą klucz do budynku.
Tanzler bardzo przeżył śmierć Hoyos. Przez kolejne dwa lata niemal codziennie odwiedzał mauzoleum. Pogarszały się także jego stosunki w miejscu pracy, co doprowadziło w końcu do zwolnienia. W końcu jednak codzienne wizyty przestały mu wystarczać. W kwietniu 1933 zakradł się wieczorem do krypty i wydobył ciało Marii z grobu. Umieścił je w małym dziecięcym wózku i przetransportował do prowizorycznego laboratorium. Tam gnijące ciało poddane zostało serii zabiegów mumifikacyjnych. Ponieważ ciało było w stanie głęboko posuniętego rozkładu, Tanzler musiał się sporo nad nim napracować. Do usztywnienia zwłok użył drutu i wieszaków. Skórę odtworzył przy pomocy jedwabiu nasączonego w gipsie i wosku, oczy zastąpił szklanymi, a na głowę przykleił perukę z resztek włosów Marii. Środek ciała wyłożony został szmatkami. Aby dopełnić obrazu, Tanzler przystroił zwłoki w biżuterię i ubrał w ciuchy.
Od tej pory przez kilka następnych lat Tanzler żył ze zwłokami Hoyos w groteskowej parodii związku małżeńskiego. Kupował jej upominki, konserwował jej ciało i sypiał ze zwłokami w jednym łóżku. Z biegiem lat wspólne życie stawało się to coraz trudniejsze, gdyż ciało Hoyos ulegało dalszemu rozkładowi. Tanzler na bieżąco uzupełniał wszystkie ubytki, a rozkładające się ciało regularnie czyścił środkami dezynfekującymi i pryskał perfumami, aby zlikwidować nieprzyjemny zapach.
Ponieważ nietypowa miłość radiologa do Marii była znana wszystkim okolicznym mieszkańcom, rozpoczęły się plotki. Ludzie zauważyli, że dziwak przestał odwiedzać mauzoleum. Niektórzy zwrócili uwagę na dziwne zakupy Tanzlera: konfekcję i kobiece perfumy. W końcu jeden z sąsiadów zauważył w oknie Tanzlera z czymś, co wyglądało jak naturalnej wielkości manekin. Gdy plotki dotarły do siostry Marii, ta poszła się z Tanzlerem skonfrontować. W wyniku nieoczekiwanej wizyty udało jej się odkryć zwłoki siostry i Tanzler został aresztowany.
Zakochanemu szaleńcowi postawiono dwa zarzuty: zdewastowania miejsca pochówku i kradzieży zwłok. Po krótkim czasie sąd jednak go wypuścił, gdyż popełnione przez niego przestępstwa się przedawniły. Nie oznaczało to jednak spokoju dla zwłok, gdyż sprawa stała się narodową sensacją. Najpierw, przez pewien czas badali je lekarze i patolodzy, później zostało wystawione na widok publiczny przez dom pogrzebowy. Mumię Marii obejrzało blisko 7000 ciekawskich ludzi. W końcu rodzina zdecydowała się na pochówek w nieoznaczonym miejscu. Co ciekawe w całej sprawie opinia publiczna była Tanzlerowi przychylna. Niektórzy uznali, że jego zachowanie było romantyczne.
Tanzler tymczasem nie ustawał w swoich wysiłkach ponownego połączenia się z ukochaną. Ponieważ nie miał już dostępu do zwłok, stworzył kukłę imitującą Marię. Dzięki odlewowi twarzy, jaki udało mu się wykonać przed aresztowaniem, nadał kukle rysy swojej ukochanej. Tanzler żył z tą kukłą aż do śmierci w 1952 roku.
Niektórzy zapewne zastanawiają się, czy w tym dziwacznym związku doszło kiedyś do konsumpcji. Ciężko odpowiedzieć na to pytanie. Lekarze badający zwłoki Hoyos, twierdzą, że widzieli otwór wykonany w okolicy intymnej. Problem tylko w tym, że obaj przypomnieli sobie o tym fakcie dopiero w 1972, czyli ponad 30 lat po zamknięciu śledztwa. Natomiast w aktach sprawy z lat 40. nie ma mowy o żadnych otworach. Nie padło też wtedy oskarżenie o bezczeszczenie zwłok.
Źródła:
https://historydaily.org/carl-tanzler
Deranged Doctor Kept a Corpse Bride for 7 Years in Florida, of All Places
